باران پاییزی می بارد

و سرمای نمورش

وجودم را می گیرد

یادت شعله می کشد

- دوباره -

تنهایی ام را

و نگاهت

خواستن را

در دلم می شکوفاند

فضای خالی اتاق

در نفسهایت

گم می شود

و من دیوانه

در رویای بودنت

غرق می شوم

زندگی

پنجه های سنگینش را

بر پیکرم می کشد

***

می خراشد

دلم را

که پر از عشق توست

***

نگاهم میکنی

ومن

دیگر چیزی ندارم

قربانی چشمانت

***

آه می کشم

آرزویم

با رفتن تو

محو می شود

***

بی دل و آرزو

در پنجه های زندگی