آنکس که مي گفت دوستم دارد

عاشقي نبود که به شوق من آمده باشد

رهگذري بود که روي برگ هاي خشک پاييزي راه مي رفت

صداي خش خش برگ ها همان آوازي بود که من گمان مي کردم

:ميگويد

.دوستت دارم

نه ميتونم ببينمت

نه طاقت دارم نبينمت

بدجوری عاشقت شدم ٬ دلم برات پر ميزنه

منتها نيستی و دلم ٬ برای پيدا کردنت شبا ٬ به هر کجا سر ميزنه

فدای مهربونيات

فدای اون خنديدنت

خودت بگو چيکار کنم تا ديگه تنها نمونم

اگه بهم بگی آره

ديگه دلم غم نداره

يادته گفتی هر چی عاشقه از عشق تو کم مياره ؟

تنها دليل زندگی

کاشکی فقط بگی آره

عشق آمد و خيمه زد به صحرای دلم

زنجير وفا فکنده در پای دلم

عشق اگر به فرياد دل ما نرسد

ای وای دلم    وای دلم    وای دلم

ای که دوچشمت سبزه زاران  

                                         گریه ات اشک بهاران

میروم غمگین و نالان

                                         بهر من اشکی میفشان