در اين احساس تنهايم

.

.

.

احساس سرد سر درگمي

با هزاران علامت سوال و تعجب

.

.

.

شايد وقت آن فرا رسيده كه بپذيرم

 

روزهایم را چه ؟

طلوع را نگاه کنم ؟ یا غروب ؟

از کنار آینه رد می شوم.

هنوز فرصت دارم

من زمانم را چگونه ، بین خوشبختی هایی که می آیند تقسیم کنم ؟

خوشبختی هایی که از نیامدن ستاره شدند

می خواهم ولی نمی توانم، افسوس که می توانستم ولی نخواستم

زندگی مثل یک پیانوست همان چیزی را می شنوی که می نوازی.

ثروتمند كسي نيست كه بيشترين ها را دارد ، بلكه كسي است كه به كمترين ها نياز دارد

ارنست همينگوي : ستاره بخت هيچ كس شوم نيست . اين ما هستيم كه آسمان را بد تعبير مي كنيم