خدواندا تو را من دوست می دارم

پير مغان كه شايد نمودي از كيخسرو ، جمشيد يا زردشت باشد پيغامبر شادي و فرح و خرمي است . حافظ در غزلي ديگر نيز به مقايسه جام می و چنگ مي پردازد و شادي را نتيجه مي گيرد كه مي تواند ختم كلام ما در باب شادمانگي حافظ باشد :

با دل خونين لب خندان بياور همچو جام

ني گرت زخمي مي رسد آيي چو چنگ اندر خروش

+ نوشته شده در یکشنبه چهارم فروردین ۱۳۸۷ ساعت 9:25 توسط شاهرخ |

تو که چشمات خیلی قشنگه
رنگ چشمات خیلی عجیبه
تو که این همه نگاهت
واسه چشمام گرم و نجیبه

تو که چشمات خیلی قشنگه
رنگ چشمات خیلی عجیبه
تو که این همه نگاهت
واسه چشمام گرم و نجیبه

میدونستی که چشات شکل یه نقاشیه که تو بچگی میشه کشید...
میدونستی یا نه؟میدونستی یا نه؟

میدوستی که توی چشمای تو رنگین کمونو میشه دید؟
میدونستی یا نه؟میدونستی یا نه؟

میدونستی که نموندی...
دلمو خیلی سوزوندی...
چشاتو ازم گرفتی ,منو تا گریه رسوندی..

میدونستی که چشمامی
همه ی آرزوهامی
میدونستی که همیشه,تو تموم لحظه هامی...

تو که چشمات خیلی قشنگه
رنگ چشمات خیلی عجیبه
تو که این همه نگاهت
واسه چشمام گرم و نجیبه

تو که چشمات خیلی قشنگه
رنگ چشمات خیلی عجیبه
تو که این همه نگاهت
واسه چشمام گرم و نجیبه

میدونستی همه ی آرزوهامو واسه ی چشم قشنگ تو پروندم رفتش
میدونستی یا نه؟میدونستی یا نه؟

میدونستی که جوونی مو واسه چشم عجیبه تو سوزوندم رفتش
میدونستی یا نه؟میدونستی یا نه؟

میدونستی که نموندی...
دلمو خیلی سوزوندی...
چشاتو ازم گرفتی ,منو تا گریه رسوندی..

میدونستی که چشمامی
همه ی آرزوهامی
میدونستی که همیشه,تو تموم لحظه هامی

نوشته‌های پیشین

BLOGFA.COM